ادعای فرماندهی قالیباف در جنگ ١٢ روزه؛ شایعه یا جنگ قدرت؟

ادعای فرماندهی قالیباف در جنگ ١٢ روزه؛ شایعه یا جنگ قدرت؟

رضا صالحی‌امیری، وزیر دولت پزشکیان، محمدباقر قالیباف را “فرمانده” جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل دانست؛ ادعایی که تحلیل‌گران آن را شایعه‌ و نشانه جنگ جناحی می‌بینند. دویچە ولە در این‌رابطه با کارشناسان گفت‌وگو کردە است.رضا صالحی‌امیری، وزیر میراث فرهنگی دولت مسعود پزشکیان، روز ۳۰ مهر در حاشیه دومین نشست دیپلماسی استانی مشهد، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی را فرمانده مستقیم جنگ ۱۲ روزه میان ایران با اسرائیل معرفی کرد و گفت کە او پس از کشتە‌شدن شماری از فرماندهان “لباس رزم پوشید و مسئولیت فرماندهی را بر عهده گرفت”.

این اولین بار است که یک مقام ارشد دولتی، نقش فرماندهی مستقیم را به قالیباف نسبت می‌دهد. تا کنون هیچ نهاد نظامی صراحتاً “مسئولیت فرماندهی” یا نقش ویژەای را به قالیباف نسبت ندادەاند. خود قالیباف در گفت‌وگوها بیشتر از “هدایت میدانی، تصمیم‌گیری‌های سریع و نقش مستقیم خامنەای” سخن گفته، بی‌آن‌که بە نقش خود اشارەای داشتە باشد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

این اظهارات صالحی‌امیری که در حضور عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایراد شد، موجب طرح پرسش‌‌هایی در مورد نقش قالیباف در صحنە سیاسی ایران شدە است. دویچه‌وله فارسی در این باره با دو تحلیل‌گر سیاسی مصاحبه کرده است؛ اردشیر پشنگ و دامون گلریز.

“مدیریت ۱۲ روزه قالیباف، شایعه‌ای برای ریاست‌جمهوری”

اردشیر پشنگ این ادعا را “شایعه و تاکتیک رسانه‌ای” برای بالا بردن وزن سیاسی قالیباف در آستانه رقابت‌های قدرت می‌داند. او توضیح داد: «در داخل ساختار جمهوری اسلامی و در طبقات نزدیک به طبقه فوقانی قدرت، همواره شاهد چند دسته رقابت مختلف میان رقبا بوده‌ایم؛ یکی رقابت میان تفسیرهای مختلف از ایدئولوژی جمهوری اسلامی و نظریه ولایت فقیه بین ایدئولوگ‌ها، یکی رقابت بین جریان‌های رقیب که اصلاح‌طلب-اصول‌گرا… و سومین سطح رقابت، در میان افراد است.»

پشنگ به تلاش ۲۰ ساله قالیباف برای تصاحب کرسی ریاست‌جمهوری اشاره کرد و گفت: «محمدباقر قالیباف از ۲۰ سال پیش همواره در تلاش بوده تا به پست ریاست‌جمهوری دست یابد، اما هیچ‌گاه نتوانسته با اقبال روبرو شود و همواره شکست خورده است.»

بیشتر بخوانید: “سیسمونی‌ گیت”؛ جنگ قدرت در حکومت و جامعه‌ای خسته از فساد

وی افزود که قالیباف با “حفظ روابطش با بخش‌ها و لایه‌های غیرانتخابی ساختار ج.ا.”، پست‌هایی چون شهرداری تهران و ریاست مجلس را حفظ کرده و “مترصد است تا در اولین فرصت رویای ۲۰ ساله ریاست‌جمهوری” را محقق کند.

در ادامە پشنگ اظهار داشت: «لذا آنچه که این روزها برخی مدعی‌اند که مدیریت کشور طی ۱۲ روز جنگ با قالیباف بوده، بیشتر ناشی از همان ادعاها و رقابت‌های رسانه‌ای است و محتملا بیشتر یک تاکتیک رسانه‌ای و جوسازی و فضاسازی و شایعه‌ای هدفمند برای بالابردن وزن سیاسی قالیباف در مقایسه با رقبایش است تا اینکه با واقعیت تطبیق داشته باشد.»

“قالیباف رهبر جناح طرفدار روسیه و چین در بحران جانشینی رهبری ایران”

دامون گلریز، کارشناس مسائل سیاسی ادعای فرماندهی قالیباف را در بستر “بزرگ‌ترین خلا قدرت و بحران حکمرانی پس از مرگ خمینی”مورد بررسی قرار داد. او معتقد است که موضوع جانشینی علی خامنەای، رهبر ۸۶ ساله جمهوری اسلامی، نظام را به جنگ جناحی کشانده است.

او نظام جمهوری اسلامی را بە دو جناح اصلی تقسیم می‌کند و می‌گوید: «جناح اول، طیف روسوفیل‌ها و سینوفیل‌ها به پرچم‌داری قالیباف که با حمایت عملی دولت پزشکیان و در دست داشتن بخش‌های کلیدی نهادهای نظامی، رسانه‌ای و اقتصادی، عملاً قدرت و ثروت را در دست دارد و به مسکو و پکن وابسته است».

گلریز انتقادهای علنی قالیباف از ظریف و روحانی در خصوص دیپلماسی با مسکو را در این چارچوب طبقە‌بندی می‌کند.

بیشتر بخوانید: آیا روسیه در جنگ ١٢ روزه بە ایران خیانت کرده است؟

گلریز در ادامە می‌‌گوید: «جناح دوم، جریان حاشیه‌نشین‌های سیاسی ولی متمایل به سازش با آمریکا و غرب هستند کە با پرچم‌داری روحانی، کروبی و روزنه‌گشایان حکومتی، بدون در دست داشتن زر و زورِ طیف رقیب، اغلب با صدور بیانیه‌های اعتراضی و افشاگری‌های رسانه‌ای از فساد اقتصادی تا ریاکاری‌های فضای خصوصی مقامات طیف اول (مانند شمخانی)، تلاش می‌کند وفاداری دولت پزشکیان را به سمت خود بکشاند».

گلریز بخش سومِ معادله قدرت و مهم‌ترینِ آن را اکثریت جامعه ایران می‌داند و می‌گوید: «بخش بزرگی از جامعه سیاسی ایران قرار دارد که با جنبش‌های متعدد اجتماعی بارها نشان دادند که مطالباتشان از حکمرانی بیرون از این دو طیف جمهوری اسلامی است.»

اما به گفتە او مانعِ سر راه، “نبود اپوزیسیون مؤثر و متکثر” است که بتواند “از خلأ مرگ خامنه‌ای، بهره ببرد و حداقل یکی از جناح‌ها را به سازش با مطالبات ملت وادار کند”.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

گلریز در ادامە هشدار می‌دهد و می‌گوید: «به داوری من چنانچه این سه روند با همین کیفیت و سرعت ادامه پیدا کند، آنهم با چشم‌انداز خلا رهبری نظام بعنوان فصل الخطاب مشاجرات در آینده نزدیک این رژیم، منطقا، طیف روسوفیل‌ و سینوفیل‌ آینده حکمرانی در جمهوری اسلامی را رقم خواهند زد. آنوقت مانند دوران قاجار، این مسکو و پکن خواهند بود که در رقابت‌ قدرت‌های بزرگ، حکمرانی در تهران را وجه المصالحه معاملات خود با واشنگتن و بروکسل خواهد کرد».

تاکید بر نقش رهبری قالیباف در جنگ ١٢ روزه، در حالی کە گفتە می‌شود خامنەای در همان روزها بە پناهگاه زیر زمینی مخفی شدە بود، احتمالا بدون قصد نیست. قالیباف در گذشتە بارها نشان دادە کە میل به قدرت دارد. با این حال باید دید کە در آینده چه کسی برنده جنگ قدرت در ساختار جمهوری اسلامی خواهد بود.

فرمان چارلز سوم برای سلب عناوین از برادرش؛ خروج از کاخ سلطنتی و تغییر نام رسمی

فرمان چارلز سوم برای سلب عناوین از برادرش؛ خروج از کاخ سلطنتی و تغییر نام رسمی

کاخ باکینگهام آغاز فرآیند رسمی برای سلب عناوین و افتخارات از اندرو را اعلام کرد. بر این اساس، او حق اقامت در “رویال لاج” را از دست می‌دهد و با نام رسمی “اندرو مونتباتن وینزر” شناخته خواهد شد.طبق اطلاع‌رسانی کاخ باکینگهام، فرآیند حقوقی برای سلب عناوین سلطنتی و افتخارات از اندرو برادر پادشاه بریتانیا آغاز شده است. پیامد مستقیم این تصمیم، تغییر نام رسمی او به اندرو مونتباتن وینزر و حذف جایگاه‌های تشریفاتی مرتبط است.

هم‌زمان، حق اقامت او در اقامتگاه سلطنتی رویال لاج (نزدیک ویندسور) لغو و انتقال به یک اقامتگاه خصوصی دیگر ابلاغ شده است. گزارش‌های متعدد از اسکان آینده او در ملکی واقع در سندریگهام (نورفک) حکایت دارد و هزینه‌های جابه‌جایی و اقامت را پادشاه تقبل می‌کند.

وضعیت اقامت و قرارداد بحث‌برانگیز

اقامت طولانی‌مدت اندرو در رویال لاج سال‌ها محل مناقشه بوده است. طبق گزارش‌های مطبوعات بریتانیایی، او پس از سرمایه‌گذاری اولیه برای بازسازی ملک، از یک قرارداد بلندمدت و اجاره‌ای نمادین برخوردار بود که به او حق سکونت پایدار می‌داد. همین بندها پیش‌تر تلاش‌های چارلز سوم و ویلیام برای خروج او از ملک را با مانع حقوقی روبه‌رو کرده بود. با صدور فسخ رسمی از سوی کاخ، راه حقوقی برای تخلیه ملک هموار شد و زمان‌بندی انتقال به‌صورت رسمی به او ابلاغ شده است.

سلب عناوین و افتخارات، استفاده از القاب سلطنتی در مکاتبات رسمی و برنامه‌های تشریفاتی را متوقف می‌کند و با تغییر نام رسمی، شیوه معرفی در اسناد، دعوت‌نامه‌ها و امورات ثبتی دربار را دگرگون می‌سازد؛ لغو حق اقامت در رویال لاج نیز دسترسی به امکانات و کارکنان وابسته به آن ملک را پایان می‌دهد و با توجه به قراردادهای قبلی و هزینه‌های بازسازی، احتمال بررسی‌های تکمیلی درباره ترتیبات مالی و زمان‌بندی انتقال را در پی دارد.

زمینه رسوایی و فشار افکار عمومی

اندرو به‌دلیل ارتباطات گذشته با جفری اپستین، سرمایه‌دار آمریکاییِ محکوم به جرایم جنسی که در ۲۰۱۹ در بازداشت درگذشت، از سال‌ها پیش در مرکز انتقادها قرار داشته است. انتشار خاطرات پس از مرگ ویرجینیا جیوفری و روایت او از سوءاستفاده جنسی در سنین پایین بار دیگر موجی از فشار رسانه‌ای علیه او ایجاد کرد.

اندرو این اتهامات را رد کرده، اما در ۲۰۲۲ در یک پرونده مدنی در آمریکا به توافق مالی خارج از دادگاه تن داد. گزارش‌های تازه درباره حضور اپستین و هاروی واینستین (محکوم جنسی دیگر) در میهمانی‌هایی در رویال لاج نیز بر حساسیت‌ها افزود و مطالبه شفافیت مالی خاندان سلطنتی بریتانیا را تقویت کرد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

ماجرای جفری اپستین، بانکدار و میلیاردر آمریکایی در سال‌های گذشته هر بار با فاش شدن جزئیاتی تازه داغ‌تر شده است.

نام اپستین شش سال قبل به دلیل شکایت دختران نابالغی بر سر زبان‌ها افتاد که در استخرپارتی‌های این بانکدار، میهمان‌ها را ماساژ می‌دادند. پلیس فدرال آمریکا “اف بی آی” گفته بود، اپستین چند دختربچه را تحت آزار جنسی قرار ‌داده بود و آنها را در خانه‌هایش در فلوریدا و نیویورک به تن فروشی وامی‌داشت.

اپستین ثروت بیکران خود را از معاملات وال استریت به دست آورده بود. پیش از رسوایی “استخرپارتی”، بیل کلینتون، دونالد ترامپ و شاهزاده اندرو، پسر ملکه بریتانیا در شمار دوستان نزدیک او بودند.

او یکبار در سال ۲۰۰۸ بازداشت شده بود. در آن زمان او اعتراف کرده بود که اسباب تن‌فروشی کودکان را برای مشتری‌های خود فراهم آورده است. پس از آن اپستین ۱۳ ماه را در زندانی سپری کرد که می‌توانست شش روز در هفته زندان را ترک کند. در ضمن، به مدد توافقی که با دستگاه قضایی انجام شده بود کار او دیگر به دادگاه فدرال کشیده نشد.

در سال ۲۰۱۵، زنی در فلوریدا ادعا کرد که در سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ که سن قانونی نداشت، اپستین او را به رابطه جنسی با شاهزاده اندرو وادار می‌کرد. دربار بریتانیا این اتهام را “مطلقا خلاف واقع” خواند، با این حال انتشار عکسی از اپستین و شاهزاده اندرو باعث شد که عضو خانواده سلطنتی بریتانیا به خاطر دوستی با این میلیاردر بدنام مورد انتقاد جدی قرار گیرد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

تحلیلگران می‌گویند تصمیم جدید در امتداد روند فاصله‌گذاری نهادی خاندان سلطنتی با نام‌ها و رویدادهای پرحاشیه است تا هزینه‌ این حواشی برای اعتبار نهاد سلطنت کاهش یابد. سلب عناوین و مدیریت محل سکونت، دو مؤلفه‌ای هستند که مستقیماً بر تصویر عمومی تأثیر می‌گذارند و نشان می‌دهند که خانواده سلطنتی می‌کوشد خط تمایزی روشن میان این نهاد و حواشی شخصی ترسیم کند.

روابط ایران و روسیه؛ جایی میان نفوذ، نیاز و بی‌اعتمادی

روابط ایران و روسیه؛ جایی میان نفوذ، نیاز و بی‌اعتمادی

روابط ایران و روسیه بیش از هر زمان دیگری گسترش یافته، اما کارشناسان می‌گویند این یک رابطه نابرابر است. روسیه از ایران به‌عنوان ابزار فشار بر غرب استفاده می‌کند و در عین حال نفوذش در سیاست داخلی ایران رو به افزایش است.در سال‌های اخیر، رابطه ایران و روسیه به یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی تهران تبدیل شده است. از همکاری نظامی در سوریه تا فروش پهپاد به مسکو در جنگ اوکراین، از قراردادهای نفتی و بانکی تا دیدارهای مکرر مقام‌های دو کشور، همه نشان می‌دهد تهران و مسکو بیش از گذشته به هم نزدیک شده‌اند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

اما بسیاری از تحلیلگران معتقدند در این همکاری‌ها، سهم منافع روسیه بیشتر از ایران بوده است. روسیه برای جمهوری اسلامی، شریکی ناگزیر است نه شریک مورد اعتماد. ایران به مسکو تکیه کرده چون گزینه‌های دیگرش محدود شده‌اند.

همکاری ایران و روسیه در جنگ سوریه نقطه‌ عطفی در روابط دو کشور بود. در آن دوران، ایران نیروی انسانی و پشتیبانی زمینی را فراهم می‌کرد و روسیه آسمان سوریه را در اختیار داشت. همین همکاری، پیوندهایی میان فرماندهان سپاه و افسران روس ایجاد کرد که بعدها در جنگ اوکراین هم ادامه یافت.

بیشتر بخوانید: ادعای روسیه، چین و ایران: ماموریت گزارش‌دهی گروسی پایان یافته است

افشار سلیمانی، سفیر پیشین ایران در باکو به دویچه‌وله فارسی می‌گوید: «روسیه نفوذ دارد، این کاملاً آشکار است. اینکه جناح راست افراطی در ایران از روسیه حمایت می‌کند، پهپادهای شاهد به مسکو فرستاده می‌شود و تنش با آمریکا ادامه دارد، نشانه همین نفوذ است. تا زمانی که حاکمیت در دست این جناح است، این روند ادامه خواهد داشت و متأسفانه مردم ایران بهایش را می‌پردازند.»

به گفته تحلیلگران، همین همکاری‌ها باعث شده بخشی از بدنه نظامی ایران، روسیه را نه صرفاً شریک، بلکه متحدی استراتژیک بداند. این نگاه در سال‌های اخیر در سیاست داخلی هم نفوذ کرده و به شکل یک گفتمان غالب در میان نیروهای نزدیک به بیت رهبری و سپاه دیده می‌شود.

حمیدرضا عزیزی، پژوهشگر سیاست خارجی ایران نیز به دویچه‌وله فارسی می‌گوید نگاه تهران و مسکو به هم یکسان نیست.

او توضیح می‌دهد: «در حلقه نزدیک به خامنه‌ای و سپاه، روسیه متحدی استراتژیک دیده می‌شود که می‌تواند در تقابل با غرب کمک کند. اما روس‌ها ایران را فقط یکی از چند شریک خاورمیانه‌ای می‌دانند. برای مسکو، ایران ابزاری برای فشار بر غرب است، نه یک هم‌پیمان واقعی.»

بیشتر بخوانید: ظریف روایت لاوروف در مورد مکانیسم ماشه را “نادرست” خواند

عزیزی معتقد است که ایران، برخلاف ترکیه یا کشورهای عربی، ظرفیت اقتصادی و سیاسی لازم برای تبدیل‌شدن به شریک برابر برای روسیه را ندارد.

«ما برای روسیه مهم هستیم، چون دشمن غرب هستیم، نه به خاطر توان خودمان.»

به گفته او، همین تفاوت در نگاه، باعث شده رابطه دو کشور هرگز به سطح اعتماد واقعی نرسد. تهران در بزنگاه‌هایی مانند درگیری با اسرائیل، انتظار حمایت دارد، اما مسکو معمولاً سکوت می‌کند.

صدایی از درون حصر

در داخل کشور هم صدای انتقاد از این وابستگی رو به افزایش است. مهدی کروبی، از رهبران جنبش سبز، در دیدار اخیرش با فرزندان میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، با لحنی تند از وابستگی جمهوری اسلامی به روسیه و افزایش نقش نظامیان در قدرت انتقاد کرد.

او گفت: «انحراف از آرمان‌های انقلاب به جایی رسیده که برخی نظامی‌ها در مجلس برای پوتین یقه پاره می‌کنند. بعید می‌دانم اگر حزب توده هم در قدرت بود، بیش از این برای روس‌ها یقه پاره می‌کرد.»

کروبی یادآور شد که در انتخابات ۸۸، علی خامنه‌ای رأی مردم را نپذیرفت و از سرکوب حمایت کرد. او گفت با ورود نیروهای نظامی و امنیتی به سیاست و اقتصاد، “کشور به فساد و بحران کشیده شد” و افزود: «هرچه هشدار دادیم، همان اتفاق افتاد.»

بیشتر بخوانید: نمایش پهپاد “شاهد روسی”؛ ایران سفیر لهستان را احضار کرد

به باور او، وابستگی امروز ایران به روسیه، نتیجه همان روند است. او همچنین افزود: «بعضی از نمایندگان، بیش از حد از منافع روسیه دفاع می‌کنند، در حالی که روسیه بارها در بزنگاه‌های حساس ایران را تنها گذاشته است.»

این سخنان، از زبان یکی از روحانیون کهنه‌کار و در حصر مانده، بازتاب خستگی نسلی است که شاهد چرخش تدریجی ایران از شعار استقلال به وابستگی بوده است.

نفوذ روسیه از بیرون به درون

حمیدرضا عزیزی می‌گوید نفوذ روسیه اکنون از سطح سیاست خارجی فراتر رفته و به داخل نظام رسیده است.

«در دل ساختار جمهوری اسلامی، لابی طرفدار روسیه شکل گرفته که حتی در برابر نفوذ چین هم مقاومت می‌کند و می‌خواهد مسیر سیاسی آینده ایران را به سمت شرق نگه دارد.»

او هشدار می‌دهد که در صورت مرگ یا کناره‌گیری خامنه‌ای، اگر رقابت قدرت در داخل نظام بالا بگیرد، ممکن است برخی گروه‌ها برای تثبیت موقعیت خود از حمایت روسیه استفاده کنند.

اما اگر مسیر به سمت تعامل با غرب برود، احتمال توازن جدیدی میان شرق و غرب وجود دارد، هرچند لابی روسیه درون نظام احتمالا مانع آن خواهد شد.

بیشتر بخوانید: لاوروف: مکانیسم ماشه ابداع محمدجواد ظریف بود

در خیابان‌های تهران و شهرهای دیگر، تصویر روسیه چندان مثبت نیست. از اشغال‌های تاریخی تا نقش مسکو در جنگ اوکراین، ذهن مردم ایران نسبت به مسکو پر از بی‌اعتمادی است.

یک استاد دانشگاه در تهران به دویچه‌وله فارسی می‌گوید: «مردم می‌دانند روسیه در بزنگاه‌ها پشت ایران را خالی می‌کند. احساس می‌کنند حکومت برای حفظ خودش به روسیه تکیه کرده، نه برای منافع مردم.»

از این منظر، نفوذ روسیه در ایران واقعی است، اما هنوز محدود. مسکو در حوزه نظامی و فکری حضور مؤثر دارد، اما ساختار تصمیم‌گیری جمهوری اسلامی همچنان مستقل عمل می‌کند. آینده ایران پس از خامنه‌ای تا حد زیادی به ترکیب نیروهای قدرت بستگی دارد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

اگر جناح نظامی و امنیتی دست بالا را داشته باشد، سیاست شرق‌گرایی و هم‌گرایی با روسیه ادامه پیدا می‌کند. اگر نیروهای میانه‌رو یا عمل‌گرا به صحنه بازگردند، شاید حکومت ایران، میان شرق و غرب توازن برقرار کند. اما در صورتی که بحران اقتصادی و فشار خارجی بیشتر شود، احتمال دارد تهران برای بقا به بازسازی رابطه با غرب روی آورد، هرچند نفوذ روسیه در ساختار قدرت مانع اصلی این چرخش خواهد بود.

در نهایت، روسیه نه حاکم ایران است و نه دشمن آن؛ بلکه وزنه‌ای سنگین است در ترازوی قدرت جمهوری اسلامی، وزنه‌ای که تعادل سیاست را دشوارتر و آینده را مبهم‌تر کرده است.

فرستاده ویژه آمریکا در عراق: جایی برای گروه‌های مسلح خارج از دولت در عراق نیست

فرستاده ویژه آمریکا در عراق: جایی برای گروه‌های مسلح خارج از دولت در عراق نیست

فرستاده ویژه آمریکا در عراق گفت هدف مأموریت او حمایت از بغداد برای “حاکمیت کامل” و کاهش نفوذ گروه‌های مسلح و دخالت‌های خارجی است. او تأکید کرد ثبات عراق در گرو یکپارچگی نیروهای امنیتی زیر فرمان دولت مرکزی است.مارک ساویا، نماینده ایالات متحده در عراق، در نخستین موضع‌گیری عمومی خود در شبکه اکس (توییتر سابق) نوشت: «ایالات متحده روشن کرده که برای گروه‌های مسلح خارج از اختیار دولت جایی وجود ندارد.»

او با اشاره به ضرورت مهار شبه‌نظامیان همسو با حکومت ایران افزود: «ثبات و شکوفایی عراق به داشتن نیروهای امنیتی یکپارچه زیر فرمان یک دولت و فرمانده کل نیروهای مسلح، زیر یک پرچم که نماینده همه عراقی‌هاست، وابسته است. بدون این وحدت، حاکمیت و پیشرفت عراق در معرض خطر می‌ماند.»

ساوایا همچنین دخالت‌های خارجی را تهدیدی برای استقلال بغداد دانست و تأکید کرد منافع مردم عراق و منطقه در “یک عراقِ کاملاً صاحبِ حاکمیت و فارغ از مداخله‌های خارجی مضر” تأمین می‌شود.

زمینه سیاسی ساوایا و روابط بغداد-واشینگتن

انتصاب ساوایا به این سمت در مقطعی انجام شده که تنش‌های منطقه‌ای و رقابت نفوذ در عراق پررنگ است. ساوایا در پایان پست خود در اکس با شعاری شبیه به شعار انتخاباتی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نوشت: «عراق را دوباره عظمت ببخشیم.»

به‌گفته منابع آمریکایی، مأموریت او نمایندگی منافع واشینگتن در بغداد، تسهیل روابط دیپلماتیک و پشتیبانی از تلاش‌ها برای ثبات عراق است.

مارک ساوایا تاجر عراقی-کلدانی ساکن مترو دیترویت است و مالک زنجیره فروشگاه‌های دارویی و تفننی محصولات کانابیس Leaf and Bud به‌شمار می‌آید و به ترامپ نزدیک است. رئیس‌جمهور آمریکا هنگام اعلام انتصاب او به این سمت گفت: «درک عمیق ساوایا از روابط عراق و آمریکا و ارتباطات او در منطقه، به پیشبرد منافع مردم آمریکا کمک می‌کند.»

ترامپ افزود: «مارک از بازیگران کلیدی کارزار من در میشیگان بود که همراه دیگران رأیی بی‌سابقه از مسلمانان آمریکایی را رقم زد.»

وضعیت گروه‌های شبه‌نظامی در عراق

گروه‌های شبه نظامی عراقی متحد ایران در زمان جنگ ۱۲ روزه هیچ گونه تحرک نظامی نداشتند و عملا ایران را در مقابل حملات اسرائیل و سپس بمباران تاسیسات اتمی‌اش توسط آمریکا تنها گذاشتند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر عراق تابستان امسال در یک همایش عشایری از قبایل این کشور خواسته بود که از حاکمیت قانون و دستگاه قضایی عراق حمایت کنند و تاکید کرد که هیچ توجیهی برای وجود هرگونه سلاح خارج از نهادهای دولتی وجود ندارد.

السودانی گفته بود: «با توجه به وضعیت باثبات کنونی، هیچ توجیهی برای وجود هرگونه سلاح خارج از نهادها وجود ندارد و قبایل باید از حاکمیت قانون و دستگاه قضایی حمایت کنند. دولت نیز در برنامه خود متعهد شده وقتی که نیاز به حضور ائتلاف بین‌المللی مبارزه با داعش از بین برود،‌به آن پایان دهد.»

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

نخست‌وزیر عراق همچنین تاکید کرده بود که دولت “نمی‌خواهد عراق با کشورهای منطقه و جهان در حالت قطع رابطه باشد و عراق نمی‌تواند در انزوا قرار گیرد.”

همزمان با تاکید نخست‌وزیر عراق بر ضرورت انحصار سلاح در دست نهادهای قانونی، دولت عراق اعلام کرده بود که تعدادی از اعضای گروه شبه‌نظامی موسوم به “کتائب حزب‌الله” که از جمله گروه‌های تحت حمایت حکومت ایران محسوب می‌شود محاکمه خواهند شد.

تحریم یک ایرانی در بریتانیا به دلیل تأمین مالی سپاه پاسداران

تحریم یک ایرانی در بریتانیا به دلیل تأمین مالی سپاه پاسداران

دولت بریتانیا روز پنج‌شنبه ۳۰ اکتبر اعلام کرد یک تاجر ایرانی به اتهام تأمین مالی فعالیت‌های سپاه پاسداران تحریم شده است. نام این فرد علی‌اکبر انصاری گزارش شده است.دولت بریتانیا روز پنجشنبه ۳۰ اکتبر علی‌ انصاری، سهامدار بانک آینده و تاجر ایرانی را به دلیل نقش او در حمایت مالی از فعالیت‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحریم کرد.

معاون وزیر خارجه بریتانیا در امور خاورمیانه، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «امروز ما علی‌اکبر انصاری، بانکدار و تاجر فاسد ایرانی را به دلیل نقش او در حمایت مالی از فعالیت‌های سپاه پاسداران تحریم کردیم. این اقدام پیامی روشن دارد و آن این است که بریتانیا هیچ‌گونه تهدیدی از سوی سپاه را تحمل نخواهد کرد و در برابر آن قاطعانه عمل خواهد کرد.»

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

در آغاز این بیانیه آمده است: «استفاده سپاه پاسداران از سرکوب و تهدیدهای هدفمند برای انجام اقدامات خصمانه، از جمله در خاک بریتانیا، کاملاً غیرقابل قبول است. ما به اقدامات خود برای مقابله با چنین رفتارهایی ادامه خواهیم داد.»

علی‌اکبر انصاری یکی از سهام‌داران عمده بانک خصوصی “آینده” است؛ بانکی که هفته گذشته از سوی بانک مرکزی ایران به دلیل بدهی‌های گسترده و مشکلات نظارتی منحل اعلام شد. این بانک پس از تأمین مالی پروژه ساخت “ایران‌مال”، یکی از بزرگ‌ترین مراکز خرید جهان در تهران، با بحران مالی مواجه شد.

بیشتر بخوانید: آمریکا ۱۸ فرد و نهاد “ناقض تحریم‌های ایران” را تحریم کرد

انصاری جدیدترین فردی است که در چارچوب سیاست تحریم‌های بریتانیا علیه جمهوری اسلامی هدف قرار گرفته است. سال گذشته نیز لندن بخش‌هایی از سپاه پاسداران را به‌دلیل نقش آن در حمایت از حوثی‌های یمن و همچنین شماری از فرماندهان ارشد نظامی ایران را پس از حملات موشکی و پهپادی تهران به اسرائیل تحریم کرده بود.

بر اساس گزارش وب‌سایت دولت بریتانیا، مسدود کردن دارایی‌ها و ممنوعیت سفر برای انصاری اعمال شده است.

دولت بریتانیا تا امروز بیش از ۵۰۰ فرد و نهاد مرتبط با ایران را در چارچوب برنامه هسته‌ای تهران مورد تحریم قرار داده است.

بیشتر بخوانید: سقف‌های بانکی و رکورد جدید دلار؛ تهران در گرداب فشار و انکار

این اقدام بخشی از سیاست لندن برای افزایش فشار بر سپاه پاسداران و نهادهای مالی مرتبط با آن در چارچوب تلاش‌های غرب برای مهار نفوذ منطقه‌ای ایران تلقی می‌شود.

انحلال بانک “آینده”

پیش‌تر رئیس هیأت عالی بانک مرکزی ایران اعلام کرده بود که بانک “آینده” منحل شده و از روز شنبه سوم آبان تمام سپرده گذاران این بانک، سپرده گذاران بانک ملی ایران خواهند بود. همچنین کلیه شعب این بانک نیز تحت عنوان شعب بانک ملی ایران خدمات‌رسانی می‌کنند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

محمدرضا فرزین بانک “آینده” را “نماد ناکارآمدی و ناترازی نظام بانکی” در دو دهه اخیر دانسته و گفته بود: «با وجود تمام تلاش‌های صورت پذیرفته، این بانک نتوانسته در مسیر اصلاحات مورد نظر بانک مرکزی قرار گیرد.»

محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی نیز اعلام کرده بود که بانک مرکزی برای هرگونه تصمیم‌گیری درباره بانک “آینده” اختیارات قانونی دارد.

کروبی: خامنه‌ای رای مردم را تحمل نکرد و از سرکوب حمایت کرد

کروبی: خامنه‌ای رای مردم را تحمل نکرد و از سرکوب حمایت کرد

مهدی کروبی، از رهبران جنبش سبز، در دیدار با فرزندان موسوی گفت علی خامنه‌ای در انتخابات ۸۸ رای مردم را نپذیرفت و از سرکوب خشن حمایت کرد. او افزود نتیجه آن سیاست‌ها، فروپاشی اقتصاد، اخلاق و امنیت کشور است.مهدی کروبی، از رهبران جنبش سبز، در دیدار با فرزندان میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، از رویکردهای حاکم بر جمهوری اسلامی، افزایش نقش نظامیان در قدرت و وابستگی به روسیه به‌شدت انتقاد کرده و خواستار آزادی موسوی و رهنورد و پایان “کینه‌ها و لجبازی‌های کودکانه” شد.

این دیدار به گزارش انصاف‌نیوز در روز پنج‌شنبه هشتم آبان برگزار شده است. در این دیدار، کروبی ضمن تجلیل از میرحسین موسوی به‌عنوان “نخست‌وزیر امام در دوران سخت جنگ” و از زهرا رهنورد به‌عنوان “قرآن‌پژوهی اندیشمند” گفت: «خدمات ارزشمند این دو عزیز بر کسی پوشیده نیست.»

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

فرزندان موسوی در این دیدار سلام والدین خود را به کروبی رسانده و گزارشی از وضعیت و روند حصر ۱۵ ساله پدر و مادرشان ارائه کردند که آن را “ناراحت‌کننده” توصیف کردند.

انتقاد تند از علی خامنه‌ای و نتایج سیاست‌های پس از سال ۸۸

کروبی در این دیدار به صراحت از علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، انتقاد کرد و گفت: «آقای خامنه‌ای در انتخابات ۸۸ نه‌تنها رای مردم را تحمل نکرد، بلکه از تقلب و سرکوب خشن حمایت کرد و ما را متهم به فتنه، بی‌بصیرتی و نانجیبی کرد.»

او با اشاره به سیاست‌های محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری وقت و “پیروز” اعلام‌شده در انتخابات ۱۳۸۸ افزود: «مدعی بصیرت، اقتصاد، فرهنگ، امنیت و اخلاق را از بین برد و آنچه که امروز می‌بینید، محصول همان رویکرد غلط است.»

به گفته کروبی، هدف او و موسوی از اعتراض در سال ۱۳۸۸، جلوگیری از “انحرافی” بود که “نطفه‌اش در سال ۸۴ گذاشته شد” و با ورود نظامیان به عرصه سیاست و اقتصاد، به گفته او، کشور را به مسیر فساد و بحران کشاند.

کروبی افزود: «می‌دانستم با ورود دستگاه‌های نظامی و امنیتی به حوزه قدرت، اقتصاد و سیاست، کشور و انقلاب به کجا خواهد رسید. نهادهای نظارتی کارایی‌شان را از دست خواهند داد و فساد لجام‌گسیخته خواهد شد. هر آنچه گفتیم، متأسفانه اتفاق افتاد.»

او با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور گفت: «روزی که به حصر رفتیم، یک دلار ۹۰۰ تومان بود و امروز ۱۰۸ هزار تومان است. اگر این مسیر اصلاح نشود، خدا می‌داند در آینده نزدیک چه خواهد شد.»

انتقاد از نفوذ فزاینده نظامیان و وابستگی به روسیه

بخش دیگری از سخنان کروبی به انتقاد از روابط جمهوری اسلامی با روسیه اختصاص داشت. او گفت: «انحراف از آرمان‌های انقلاب به جایی رسیده که برخی نظامی‌ها در مجلس برای پوتین یقه پاره می‌کنند. بعید می‌دانم اگر حزب توده هم در قدرت بود، بیش از این برای روس‌ها یقه پاره می‌کرد.»

این اظهارات در حالی بیان می‌شود که در هفته‌های اخیر، روابط تهران و مسکو بار دیگر خبرساز شده است. سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، ایران را در موضوع “مکانیسم ماشه” مقصر دانست و گفت این بحران نتیجه عملکرد محمدجواد ظریف است. ظریف نیز در پاسخ، روسیه را به “وارونه‌گویی” متهم کرد و گفت روابط عادی ایران با جهان “خط قرمز روس‌ها” است.

بیشتر بخوانید: کروبی: به جای توهین، به دغدغه‌های موسوی پاسخ دهید

در مقابل، برخی مقام‌های فعلی جمهوری اسلامی از جمله محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، از روسیه دفاع کرده و منتقدان مسکو مانند روحانی و ظریف را متهم کردند که به روابط “رو به پیشرفت” تهران و مسکو آسیب زده‌اند.

کروبی با اشاره به این رویکردها، آن را نشانه‌ای از “دور شدن از استقلال ملی” دانست و گفت: «انحراف از مسیر انقلاب به جایی رسیده که برخی از نمایندگان بیش از حد از منافع روسیه دفاع می‌کنند، در حالی که این کشور بارها در بزنگاه‌های حساس، ایران را تنها گذاشته است.»

از جنبش سبز تا امروز؛ یادآوری هزینه‌ها و خواست آزادی محصوران

مهدی کروبی و میرحسین موسوی از رهبران جنبش سبز بودند که پس از اعتراضات گسترده به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸، از اسفند ۱۳۸۹ همراه با همسرانشان در حصر خانگی قرار گرفتند.

فاطمه کروبی، همسر مهدی کروبی، سال ۱۳۹۰ از حصر خارج شد و خود کروبی نیز در اسفند ۱۴۰۳ از حصر رهایی یافت.

در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸، ده‌ها تن از شهروندان کشته و صدها نفر بازداشت شدند. با گذشت بیش از پانزده سال، هنوز میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در حصر هستند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

کروبی در پایان دیدار با فرزندان موسوی گفت: «امیدوارم کینه‌ها و لجبازی‌های کودکانه پایان یابد و به‌زودی شاهد آزادی مهندس موسوی و همسر محترم‌شان باشیم.»

او تاکید کرد که “اصلاح مسیر کشور” بدون بازگشت به عدالت، شفافیت و پاسخ‌گویی ممکن نیست و افزود: «اگر صدای منتقدان شنیده می‌شد، کشور به این نقطه نمی‌رسید.»

اظهارات تازه مهدی کروبی را می‌توان نشانه‌ای از تحرک آرام جریان‌های منتقد درون نظام دانست. در ماه‌های گذشته، برخی از چهره‌های نزدیک به اصلاح‌طلبان از جمله مقام‌های پیشین دولت روحانی، آشکارا از سیاست‌های اقتصادی، امنیتی و خارجی جمهوری اسلامی انتقاد کرده‌اند.

در همین چارچوب، گزارش‌هایی درباره دیدار برخی مقام‌های دولت مسعود پزشکیان با میرحسین موسوی منتشر شد، هرچند رسانه نزدیک به موسوی این دیدار را تکذیب کرد.

در شرایطی که ایران با بحران‌های اقتصادی و افزایش فشار تحریم‌ها روبه‌روست، سخنان کروبی از نظر منتقدان یادآور دوره‌ای است که سیاست در ایران هنوز مجالی برای رقابت و اعتراض علنی داشت. اکنون، با بالا گرفتن تنش‌های داخلی و خارجی، این پرسش در محافل سیاسی مطرح است که آیا حکومت در نهایت به رفع کامل حصر و فراتر از آن به یک گفت‌وگوی ملی تن خواهد داد یا همچنان بر طرد و سکوت مخالفان پای خواهد فشرد.