سرکوب معلمان و اعضای تشکل‌های صنفی معلمان در ایران تشدید شده است. بنا بر یافته‌های جدید مرکز حقوق بشر در ایران از پایان سال تحصیلی قبلی تا آغاز سال تحصیلی جدید دست‌کم ۴۵ معلم احضار، بازداشت یا محکوم شده‌اند.مرکز حقوق بشر ایران در گزارشی نتایج یافته‌های جدید خود را منتشر کرد. بنا بر این گزارش که روز چهارشنبه ۲۶ سپتامبر منتشر شد، در طول تعطیلات تابستانی امسال ۴۵ تن از معلمان به خاطر فعالیت‌های مسالمت‌آمیز و صنفی مستقل خود تحت فشار قرار گرفته، احضار، بازداشت یا محکوم شده‌اند.
این بازداشت‌ها در چندین استان از جمله کرمان، کردستان، گیلان، آذربایجان غربی، اصفهان و تهران را صورت گرفته است و گستردگی سرکوب را نشان می‌دهد. فعالان صنفی معلمان گزارش داده‌اند که ده‌ها پرونده دیگر همچنان در دادگاه‌های ایران باز است و بسیاری از معلمان با اتهامات مرتبط با فعالیت‌های صنفی مسالمت‌آمیز روبه‌رو هستند.
بیشتر بخوانید:نگرانی گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره سه فعال حقوق معلمان
سرکوب به ویژه در شهرهای کوچک و مناطق کردنشین شدیدتر بوده است؛ جایی که مقامات پس از خیزش سراسری “زن، زندگی، آزادی” در سال ۱۴۰۱ که کردها نقش پررنگی در آن داشتند، پیگردها را تشدید کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:کمبودها در مدارس؛ از معلمان بدون قرارداد تا کلاس‌های فرسوده
یورش به جلسه شورای هماهنگی معلمان در اصفهان
نیروهای امنیتی دو روز پیش به جلسه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در استان اصفهان یورش برده و ۱۸ نماینده و فعال صنفی معلمان را بازداشت و وسایل آنها را ضبط کردند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
بنا بر آنچه شورای هماهنگی معلمان اعلام کرده، ۱۷ معلم پس از چند ساعت بازجویی آزاد شدند، اما مسعود فرهیخته، فعال برجسته صنفی معلمان، همچنان در بازداشت است.
این فعال صنفی در مرداد امسال به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی” و “تبلیغ علیه نظام” به بیش از چهار سال زندان محکوم شد. شورای هماهنگی گفته است ادامه بازداشت فرهیخته این نگرانی را ایجاد کرده که احتمالا حکم او را به اجرا خواهند گذاشت.
این بازداشت‌ها همزمان با تشدید تدابیر امنیتی در آستانه سومین سالگرد قتل حکومتی ژینا مهسا امینی صورت گرفت؛ واقعه‌ای که جرقه خیزش “زن، زندگی، آزادی” را زد.
بیشتر بخوانید:حدود ۴ دهه زندان برای ۸ فعال صنفی معلمان در فارس
سرکوب علیرغم اعتراضات مسالمت‌آمیز و صنفی
با وجود اینکه معلمان بارها تاکید کرده‌اند فعالیت‌های صنفی و اعتراضات‌شان مسالمت‌آمیز و قانونی است، همچنان با احضار، بازداشت، بازنشستگی اجباری، اخراج و محرومیت شغلی مواجه می‌شوند. بسیاری از پرونده‌ها همچنان در دادگاه‌های ایران در حال رسیدگی است و برخی دیگر تحت نظارت‌های محدودکننده مانند پابند الکترونیکی در حال گذراندن حکم هستند.
در این رابطه افشین رزم‌جویی، معلم بازنشسته اهل شیراز که محکوم به دو سال زندان با پابند الکترونیکی به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز معلمان شده است، به روزنامه شرق گفت: «فاصله‌ای که اجازه دارم با پابند الکترونیکی طی کنم بیش از یک کیلومتر از محل سکونتم نیست. امسال توانستم در یک مدرسه خصوصی شغل تدریس بگیرم. ساعت پنج صبح پابند را شارژ می‌کردم و ساعت شش و نیم در مدرسه بودم. شارژ دستگاه حوالی ظهر تمام می‌شد و زندان بارها با من تماس می‌گرفت، که این وضعیت بدی در کلاس ایجاد می‌کرد. از طرف دیگر نمی‌توانستم دستگاه را جلوی دانش‌آموزان شارژ کنم یا برای آنها توضیح دهم.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
بیش از هشت سال زندان برای هشت معلم در کرمان
۱۴ مرداد سال جاری دادگاه انقلاب کرمان هشت معلم و فعال صنفی را در مجموع به هشت سال و شش ماه زندان محکوم کرد. اتهامات آنها “توهین به رهبر”، “تبلیغ علیه نظام” و “عضویت در گروه‌های مخالف” به دلیل شرکت یا کمک به سازماندهی اعتراضات مسالمت‌آمیز معلمان و فعالیت‌های صنفی بود. این احکام هنوز قطعی نیست و قابل تجدیدنظرخواهی است.
مجید نادری، حسین رشیدی زرندی، محمدرضا بهزادپور، فاطمه یزدانی، میترا نیک‌پور، زهرا عزیزی، لیلا افشار و شهناز رضایی شریف‌آبادی معلمانی هستند که محکوم شده‌اند. مبنای پرونده آنها گزارش سازمان اطلاعات سپاه است.
سرکوب در کردستان شدیدتر از بقیه نقاط
بنا بر گزارش معلمان کردستان به‌ویژه به دلیل قدرت تشکل‌های صنفی مستقل در این منطقه و نگاه امنیتی حکومت به هرگونه مخالفت یا فعالیت مسالمت‌آمیز در میان جامعه کرد، بیشتر هدف قرار گرفته‌اند.
در روزهای پایانی مرداد امسال انجمن صنفی معلمان کردستان در دو بیانیه صدور احکام انضباطی بی‌سابقه علیه ۱۴ معلم کرد را به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز و فعالیت‌های صنفی مستقل اعلام کرد.
تعدادی از این معلمان پیش‌تر نیز به دلیل اعتصاب، اعتراض مسالمت‌آمیز یا اطلاع‌رسانی درباره پیگردهای غیرقانونی با بازداشت مواجه شده بودند.
نسرین کریمی، لیلا زارعی، صلاح حاجی‌میرزایی، فیصل نوری، مجید کریمی، غیاث نعمتی، شهرام کریمی، لقمان‌الله افضلی‌الله‌مرادی، سلیمان عبدی، امید شاه‌محمدی، هیوا قریشی، کاوه محمدزاده، پرویز احسانی و یک معلم دیگر که نام او به “دلایل امنیتی” منتشر نشده، است، احکام اخراج، تعلیق، تبعید و بازنشستگی اجباری گرفتند.
برخی مانند امید شاه‌محمدی، عضو انجمن معلمان دیواندره و مجید کریمی، عضو انجمن معلمان سنندج، به “اخراج دائم و انفصال کامل از خدمات دولتی” محکوم شدند که معنای آن حذف کامل آنها از سیستم دولتی و قطع تمام حقوق و مزایای مربوطه است. این معلمان همچنین از دریافت مستمری و پوشش بیمه اجتماعی محروم شده‌اند.
معلمان مدت‌هاست در جمهوری اسلامی تحت آزار قرار دارند و هرگونه فعالیت صنفی مستقل در ایران یک خطر به شمار می‌رود. اتحادیه‌های مستقل به رسمیت شناخته نمی‌شوند، رهبران صنفی با بازداشت خودسرانه، محاکمه‌های نمایشی و سال‌ها زندان مواجه‌اند و کارمندان برای اعتصاب یا اعتراض مسالمت‌آمیز خطر بازداشت را به جان می‌خرند.
مرکز حقوق بشر در ایران علاوه بر آزادی تمام معلمان زندانی، از همه نهادهای مرتبط سازمان ملل خواسته است سازوکارهای نظارتی خود را فعال کنند و مقامات جمهوری اسلامی را در نشست‌های تخصصی پاسخگو سازند.
این مرکز می‌گوید جامعه بین‌المللی باید از مقامات ایرانی بخواهد تمام پیگردها علیه معلمان را متوقف کنند و حق تشکل‌یابی مستقل، چانه‌زنی جمعی، اعتصاب و اعتراض مسالمت‌آمیز را به رسمیت بشناسند. اتحادیه‌ها و انجمن‌های معلمان در سراسر جهان نیز باید فراتر از صدور بیانیه‌های حمایتی، کمپین‌های مشترک بین‌المللی در همبستگی با معلمان ایرانی راه‌اندازی کنند.